همه می گذرند و می گویند *چقدر عجیب عاشق شدی*

و من بی توجه به گفته ها دامن چین چین آرزو می پوشم...

پولک شادی به سر میزنم تا تو بیایی...با طنین فراموشی نبودن ها

ولی کم کم پولک ها شل شدند و افتادند...

و تیک تاک ثانیه های انتظار به من می فهماند چقدر دیر است...

و دیدم که تو هرگز نمی آیی...

نمی خواهم باور کنم که حالا میان اموات خاموش اشک همه  میگذرند و میگویند.....

چقدر ساده فراموش شدی............

نوشته شده در شنبه 90/11/22 ساعت 12:30 عصر توسط ثنااکبرزاده| نظرات ()